متال.هخامنشی.عکس.شعر

 

یه شعر باهال که همش نفرینه تو مایه های شعرهای متال که حامد هاکان خوندش خیلی قشنگه حرف دل منههههههه

 

الهی که چشمات به راهی بمونه

                                   فقط جغد شومی رو بومت بخونه

الهی که دستات بشه تشنه گل

                                  نمونه تو سختی براتون تحمل

بیاد روزگاری که تنها بمونی

                                  فقط وقت مرگ قدر من رو بدونی

الهی تو غربت یه عمری بسوزی

                                 آخ بشینی به جاده همش چشم بدوزی

 

 

 

الهی که شب هات بشه بی ستاره

                                 حریره خیالت بشه پاره پاره

یکی هم نباشه که حالت بپرسه

                                بمیری بپوسی توی درد و غصه

در آرزوهات بشه قفل و بسته

                                بخشکن گلاتون همه دسته دسته

الهی به بستر بیوفته عزیزت

                                پس از مرگ یارت بیادش طبیبش

 

 

به خدا التماس کردم

به خدا التماس کردم

تا عشقت را بر سر راهم قرار دهد

اما کنون از اعماق جان خسته ام فریاد بر می آورم

نفرین قلبم بر تو باد

نفرین قلبم بر تو باد

 

 

تو اونی که هر جا قدم بر می داری

                                   همیشه به روی دلی پا میزاری

نخاستی بدونی تو قدر دلم رو

                                  چه آسون شکستی دل قابلم رو

واست گریه ی من دیگه بی امونه

                                 دل از درد عشقت یه دریای خون

خدا شاهدم بود که دل داده بودم

                                 به امید عشقت من واستاده بودم